Gojenie rany to kilkuetapowy fizjologiczny proces, mający na celu odtworzenie ciągłości tkanek naruszonej w wyniku urazu. Przebieg procesu gojenia jest ciągły, występujące procesy nakładają się na siebie i występują w różnym czasie.
Po bezpośrednim wystąpieniu uszkodzenia tkanki rozwija się faza zapalna. Gdy tkanki ulegają uszkodzeniu z krążących komórek tucznych, będących elementem układu immunologicznego, uwalniane są substancje chemiczne, takie jak histamina. Substancje te powodują miejscowe rozszerzanie naczyń krwionośnych, zwiększając ukrwienie danego obszaru, a przez to dopływ większej ilości substancji odżywczych, tlenu i innych substancji, sprzyjających procesowi gojenia. Histamina wspomaga odnowę komórek skóry i ma kluczowe znaczenie dla procesu gojenia się, ale może też powodować uczucie swędzenia.
Rozszerzenie naczyń krwionośnych powoduje, że do otaczających tkanek przedostają się płyny, powodując obrzęk. Jednocześnie uwalniane substancje mogą pobudzać narządy czucia, co powoduje, że wrażenie swędzenia dodatkowo się nasila.
Samo odnawianie się skóry może powodować swędzenie. Gdy włókna kolagenowe rozszerzają się na ranie, zaczyna powstawać strup. Gdy jest on suchy, pobudza uczucie swędzenia. Jeśli rana boli, stan zapalny rozwija się i pojawia się świąd, należy skonsultować się z lekarzem.
