Blizny patologiczne są następstwem długotrwałego, nieprawidłowego przebiegu procesu gojenia się ran związanego z nadmiernym udziałem fibroblastów i odkładaniem kolagenu. Czym się charakteryzują?
* Są zgrubiałe i twarde,
* są nierówne, grudkowate, pomarszczone,
* często cechują się ograniczoną elastycznością i ruchomością,
* mogą wykazywać nadwrażliwość lub niedowrażliwość,
* niektóre dojrzałe blizny mogą mieć zbyt bladą barwę na skutek ograniczonego dopływu krwi lub mogą wydawać się czerwonawe z powodu wzmożonego unaczynienia trwającego dłużej niż uznawane za „normalne” ramy czasowe ( wczesna faza gojenia się ran,).
Co może pójść nie tak?
Wiele czynników może powodować zaburzenia procesu gojenia się ran. Ogólnie można je podzielić na miejscowe i ogólnoustrojowe:
* Czynniki miejscowe: bezpośrednio wpływają na cechy samej rany, np. podaż tlenu, zakażenie i różne aspekty kaskady zapalnej.
* Czynniki ogólnoustrojowe: obejmują ogólny stan zdrowia organizmu, zwłaszcza wpływające na zdolność do regeneracji, np. predyspozycje genetyczne, wiek, poziom stresu, schorzenia współistniejące, przyjmowane leki, nawyki żywieniowe i styl życia.
Głównym dającym się zaobserwować objawem w przypadku blizn patologicznych jest nadmierna proliferacja kolagenu. Organizm zazwyczaj wstrzymuje wytwarzanie kolagenu, gdy blizna uzyska odpowiednią wytrzymałość. Kiedy jednak produkcja kolagenu nie ustaje, powstają blizny patologiczne.
Co może powodować nadmierną proliferację kolagenu? Nieprawidłowe obciążenia mechaniczne, ucisk lub tarcie spowodowane np. zbyt ciasnym opatrunkiem lub bandażem, umiejscowienie i orientacja rany – blizny rozwijające się w poprzek części ciała (np. podudzia) są narażone na trzykrotnie większe siły rozciągające niż w innych miejscach.
Źródło: „Leczenie blizn pourazowych” N.K. Smith, C. Ryan
