Kontuzją bardzo często występującą wśród biegaczy jest tzw. kolano biegacza. Jest to uraz przeciążeniowy występujący najczęściej u długodystansowców. Termin ten odnosi się do wielu schorzeń powodujących ból stawu kolanowego. Najczęściej jest to: konflikt rzepkowo – udowy, rozmiękanie rzepki oraz zespół tarcia pasma biodrowo-piszczelowego. Kontuzja może też wiązać się z uszkodzeniem łąkotki lub więzadła. Warto więc udać się do specjalisty – lekarza lub fizjoterapeuty, który postawi właściwą diagnozę.
Objawy
Ból pojawia się zazwyczaj niespodziewanie, bez konkretnego urazu. Zlokalizowany jest w okolicach rzepki, może dotyczyć jednego lub obu kolan. Dyskomfort i ból nasilają się w trakcie biegania, chodzenia, wchodzenia i schodzenia po schodach oraz przy zgięciu kolana (np. kucanie lub klękanie). Często pojawia się obrzęk. Ból z zewnętrznej strony kolana oznacza najczęściej problem z pasmem biodrowo – piszczelowym. O tej kontuzji TUTAJ.
Przyczyny
Najczęstszą przyczyną są przeciążenia treningowe i powtarzające się mikrourazy- prowadzą one często do zmian w stawie rzepkowo – udowym. Często problemy z kolanem powoduje nierówna siła i wytrzymałość mięśni, czyli nierównowaga mięśniowa pomiędzy mięśniem czworogłowym uda a mięśniami kulszowo – goleniowymi. Przyczyną może być również nieprawidłowa technika biegu – stopy przeciąża lądowanie na pięcie, przez co działają na nie zbyt duże siły.
Jeżeli ból pojawia się na początku treningu to prawdopodobnie problem tkwi w dysbalansie mięśniowym powodującym złą pracę mięśni. Jeżeli ból pojawia się po jakimś czasie od rozpoczęcia treningu i narasta w czasie jego trwania, to przyczyną jest prawdopodobnie niewłaściwe ustawienie stopy podczas biegu.
Do bólu kolana może przyczynić się również płaskostopie i nadmierna pronacja stopy w czasie biegu oraz przetrenowanie i błędy treningowe takie jak brak rozgrzewki, brak rozciągania po biegu, brak ćwiczeń ogólnorozwojowych, a także nieprawidłowo dobrane obuwie, bieganie po nierównym terenie czy po skraju jezdni (co obciąża bardziej jedną nogę).
Leczenie
Podkreślam jeszcze raz, że najważniejsza jest właściwa diagnoza postawiona przez specjalistę. Na tej podstawie dobiera się leczenie oraz wyklucza się czynniki predysponujące do nawrotu kontuzji. Leczenie zazwyczaj opiera się na działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym. W fazie ostrej stosuje się niesterydowe leki przeciwzapalne. Pomocna jest krioterapia lub zimny okład i odciążenie nogi. Oprócz krioterapii można stosować inne zabiegi fizykoterapeutyczne przyspieszające regenerację tkanek. Pomocny może być również kinesiologytaping. Jeżeli problemem jest dysbalans mięśniowy należy zadbać o odpowiednie ćwiczenia wzmacniające osłabione partie mięśniowe oraz ćwiczenia ogólnorozwojowe, trening sensomotoryczny i „centralnej stabilizacji”. Jeżeli przyczyną są błędy treningowe lub zła technika biegu należy dokonać odpowiednich modyfikacji w sposobie treningu, jego trwaniu, częstotliwości, intensywności oraz w samym sposobie biegania i stawiania stóp. Zwróć uwagę na powierzchnię, po której biegasz i buty. Warto również ćwiczyć technikę biegania pod okiem trenera, aby wyeliminować błędy techniczne i treningowe.
